Kimya laboratuvarlarında termal analiz yöntemleri, maddenin ısıl özelliklerini incelemek ve anlamak için kullanılan önemli araştırma araçlarıdır. Bu yöntemler, maddenin ısı kapasitesi, ısı iletimi, faz geçişleri ve termal bozunma gibi özelliklerini değerlendirmek için kullanılır. İşte bazı yaygın termal analiz yöntemleri ve uygulamaları: 

Diferansiyel Taramalı Kalorimetri (DSC): 
DSC, bir maddenin ısısal özelliklerini belirlemek için kullanılan yaygın bir termal analiz tekniğidir. Bu yöntemde, bir örnek ve referans birimi aynı zamanda ısıtılır ve ısıtma veya soğutma sırasında örnek ve referans arasındaki ısı farkı ölçülür. Bu, örneğin faz geçişleri, erime noktası, kristalleşme, cam geçiş sıcaklığı gibi termal olayların tespit edilmesine ve karakterize edilmesine olanak tanır. 

Termogravimetrik Analiz (TGA): 
TGA, bir maddenin kütle kaybını veya kazanımını belirlemek için kullanılan bir termal analiz tekniğidir. Örneğin, maddenin termal bozunma sıcaklığı, hidratasyon veya dehidratasyon olayları, organik madde içeriği gibi özellikler TGA ile belirlenebilir. 

Termal Gravimetrik Analiz (TGA-IR): 
TGA-IR, TGA ile kombine edilmiş bir analiz tekniğidir. Bu teknikte, maddenin termal bozunması sırasında açığa çıkan gazlar bir spektrometre ile analiz edilir. Bu, bozunma ürünlerinin kimliğini belirlemek ve termal bozunma sürecini daha ayrıntılı olarak incelemek için kullanılır. 

Dinamik Mekanik Analiz (DMA): 
DMA, bir maddenin mekanik özelliklerini (örneğin, elastikiyet, viskozite, esneklik, kırılganlık) değişik sıcaklık ve frekans koşullarında incelemek için kullanılan bir termal analiz tekniğidir. Bu, malzemenin termal davranışının mekanik özellikler üzerindeki etkisini anlamak için kullanılır. 

İzotermal Kalorimetri: 
İzotermal kalorimetri, bir maddenin termal davranışını sabit sıcaklıkta izlemek için kullanılan bir tekniktir. Bu, maddenin termal dengeye ulaşması sırasında açığa çıkan veya tüketilen ısı miktarını ölçmek için kullanılır.