Deri, vücudun dışsal organlarından biridir ve vücudu çevresel etkenlere karşı koruyan önemli bir dış koruyucu tabakadır. Deri, vücudu çevresel etkilerden korurken aynı zamanda sıvı dengesini sağlar, sıcaklık regülasyonunu kontrol eder, duyu organlarını barındırır ve vitamin D sentezi gibi metabolik fonksiyonları destekler. İşte derinin yapısal bileşenleri ve dış koruyucu işlevleri: 

Epidermis (Üst Deri): 

Epidermis, derinin en dış tabakasıdır ve genellikle dört farklı hücre tabakasından oluşur. Bu tabakalar, sürekli olarak yenilenen hücrelerden oluşur ve vücudu dış etkenlerden korur. Ayrıca melanosit adı verilen hücreler, melanin pigmentini üretir ve deriyi UV ışınlarına karşı korur.

Dermis (Deri Altı): 

Dermis, epidermisin altında bulunan daha kalın bir tabakadır. Dermis, kıl folikülleri, ter bezleri, yağ bezleri, kan damarları ve sinir uçlarını içerir. Bu tabaka, derinin elastikliğini sağlar, kan akışını düzenler, duyu organlarını barındırır ve vücut sıcaklığını düzenler.

Hipodermis (Alt Deri): 

Hipodermis, derinin en alt tabakasıdır ve genellikle yağ dokusundan oluşur. Bu tabaka, vücuda destek sağlar, şok emilimini artırır, sıcaklık regülasyonuna katkıda bulunur ve enerji depolama işlevi görür. 


Deri, vücudu dış etkenlerden koruyan bir bariyer görevi görür. Bu bariyer, su kaybını önleyerek cildin nem dengesini korur, mikroorganizmaların cilde girmesini engeller ve fiziksel yaralanmalara karşı koruyucu bir kalkan oluşturur. Ayrıca deri, vücudun sıcaklık regülasyonunu sağlar; soğukta kan damarlarını daraltırken, sıcakta terlemeyi artırarak vücut sıcaklığını düzenler. Deri aynı zamanda, çeşitli duyu organlarını (dokunma, basınç, sıcaklık, ağrı vb.) barındırarak çevresel uyarıcılara duyarlılık sağlar. Deri, vücudun en büyük organı olup, vitamin D sentezine yardımcı olarak kemik sağlığını destekler.